Dzbaneczniki nizinne
Gatunki i krzyżówki z rodzaju Nepenthes, rosnące w naturze na wysokościach do 1000 metrów n.p.m. są najłatwiejszymi w uprawie dzbanecznikmi. Ich główną ozdobą są pułapki w formie dużych, wiszących dzbanków, wypełnionych płynem. Roślina czerpie dzięki nim nie tylko substancje odżywcze ze schwytanych owadów, ale też wodę.
Dzbaneczniki nizinne najlepiej hodować w terrarium lub szklarni, ale najodporniejsze gatunki i krzyżówki przetrwają w wilgotności pokojowej. Wymagają stale mokrego, przewiewnego podłoża (podlewanego oczywiście wodą destylowaną). Nie zimują. Dobrze czują się w nieco bardziej rozproszonym świetle, na wschodnim lub zachodnim parapecie. |
Nasze rośliny
Nepenthes x ventrata to naturalna mieszanka między gatunkami N. ventricosa i N. alata. Jest jednym z prostszych w uprawie dzbaneczników, tolerującym duży zakres wilgotności i nasłonecznienia. Najbardziej okazały rośnie w środowiskach o podwyższonej temperaturze jak szklarnie czy terraria, w dobrych warunkach może osiągnąć nawet wysokość kilku metrów! Jego nazwa polska, "dzbanecznik brzuszny", odnosi się do wyglądu dzbanków, które w dolnej części są wyraźnie grubsze niż w górnej.
|
Nepenthes 'Rebecca Soper' to kolejny łatwy w uprawie gatunek dzbanecznika. Spokojnie rosną w warunkach pokojowych, wystarczy im jedynie zroszenie od czasu do czasu.
Jak wiele hybryd, 'Rebecca Soper' wyrasta zazwyczaj na bujną i piękną roślinę przy minimalnej uwadze. Ma bardzo charakterystyczne, brązowo-bordowe dzbanki. |